Overtuigingen zijn niet statisch, niet in steen gebeiteld en geen dogma’s. Ze zijn niet onveranderlijk, net zoals gewoontes geen noodzakelijkheden zijn (Simone de Beauvoir).
Een tijdje terug zei mijn man over mijn moeder: “Je moeder heeft twee principes. Het eerste is: ‘plezier is voor na het werk’ en het tweede is: ‘het werk is nooit gedaan’.” Begrijp me niet verkeerd, mijn
moeder is een schat, maar wel een schat met een zeer groot arbeidsethos, en dat heeft ze doorgegeven aan haar kinderen, wat mij laatst nog werd bevestigd door één van mijn schoonzussen.
Het ding met principes en overtuigingen is dat ze moeilijk los te laten zijn. Terwijl dat net gezond is om te doen. Om nog eens mijn man te citeren die op zijn beurt graag de oude Eyskens (Gaston) parafraseert: “Principes zijn als scheten. Je moet ze zachtjes lossen, dan maken ze niet te veel lawaai’”.
In mijn praktijk hoor ik zo vaak mensen die vastlopen op hun eigen, al dan niet bewuste overtuigingen, overtuigingen die niet helpend zijn en vaak ook enig realiteitsgehalte missen: “je moet hard werken om van tel te zijn”, “luieren is slecht”, “je best doen is niet genoeg”, “ik ben te jong, te oud, te … om …”, “ik moet eerst de anderen helpen vooraleer ik mezelf kan helpen”, …
In Ongetemd leven beschrijft Glennon Doyle (2020) hoe we ons kunnen bevrijden van onze beperkende overtuigingen (en patronen), en een leven van ‘moed, creativiteit en vreugde’ kunnen leiden. Ze houdt ons een spiegel voor: wie wil je zijn? En welke overtuigingen wil je daarbij echt vasthouden en omarmen? En welke wil je lossen en teruggeven? Overtuigingen heb je niet zelf verzonnen, je hebt ze meegekregen. Vooral in je kindertijd en jeugd leer je wat goed en niet goed is, wat je behoort te denken en vooral niet mag denken, wat je behoort te doen en wat zeker niet … Volwassen worden heeft alvast één groot voordeel: je mag leren denken voor jezelf. Je mag onderzoeken welke overtuigingen helpend zijn om het leven te leiden dat je zelf wil - met respect voor je omgeving -, en welke overtuigingen dat niet zijn.
Wat mezelf betreft: ik wil niet die vrouw, mama, hardwerkende, … zijn, die zichzelf geen moment rust gunt. Ik wil die vrouw, mama, hardwerkende, … zijn die af en toe lekker hangt in de zetel en zich geen donder aantrekt van de commentaren van anderen over huis, tuin, keuken en gezin (en hond!). En dat is dan bij deze ook meteen mijn insteek voor de vakantie die eraan komt. Ik wens jullie eenzelfde loskomen van niet-helpende overtuigingen zodat jullie mild en vreugdevol de vakantie kunnen ingaan. Hasta la Vista baby!
Comments