“Ik zou minder emotionaliteit in mijn reacties op het werk willen”, vertelde één van mijn Artevelde studenten, sinds kort aangesteld tot leidinggevende in een sociale organisatie. Een straffe uitspraak, en waarschijnlijk voor velen herkenbaar.
Voor mij is deze uitspraak een illustratie van het hedendaags discours over leiderschap. Leiderschap wordt gelinkt aan objectiviteit, helderheid, rust en sereniteit. Prachtige kwaliteiten waar ik zelf ook nog wat meer van zou willen. Maar, emotionaliteit afzweren doet onrecht aan dat wat onze emoties ons willen vertellen. Emoties dragen gigantisch veel informatie in zich. Informatie over mezelf – waar zit ik mee op dit moment, en wat heb ik daarmee te doen? – en informatie over wat het gebeuren met mij doet: voel ik me voldoende gezien of erkend in wie ik ben of wat ik doe? Worden mijn grenzen gerespecteerd? Heb ik voldoende mogelijkheid of macht om te reageren? … Mijn emoties geven ook de ander informatie. Door mijn emotie in te brengen, wordt het effect van de ander en zijn boodschap op mij zichtbaar. De informatie die de ander hiermee krijgt, geeft hem feedback die belangrijk is voor zijn toekomstig handelen.
Pleit ik dan voor een ongefilterde inbreng van elke emotie? Nee, natuurlijk niet. Neem bij het ‘triggeren’ van je emotie even de tijd voor een moment van reflectie. Vraag daar indien nodig ook expliciet om (‘time-out’). En kijk naar wat er is gebeurd (feiten), wat er met jou is gebeurd (emoties) en wat je had gewild dat er was gebeurd (nood). En vooral, ga hierover in gesprek. Zoek naar de informatie in de emotie. Op die manier wordt het inbrengen van emotie een helpende kracht in jouw proces van zelfontwikkeling als leider.
Wil ook jij weten hoe je je emotie op een gezonde manier kan inbrengen in je werk? Ik verken graag met jou hoe dit kan.
Kommentare